تأثیر اجرای مقیاس تریاژ قلبی بر شاخص‌های زمانی تریاژ در مراجعین با درد قفسه سینه

زمینه و هدف: درد قفسه سینه شایع‌ترین علامت در بیماری‌های عروق کرونر است، اما هنوز تشخیص این بیماری یک مساله پیچیده بوده و میزان مرگ و میر بالایی را به خود اختصاص می‌دهد؛ لذا تشخیص و درمان به موقع آن امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر اجرای مقیاس تریاژ قلبی بر شاخص‌های زمانی تریاژ در مراجعین با درد قفسه سینه انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یک کارآزمایی بالینی با گروه کنترل می‌باشد که جامعه آماری آن‌را بیمارانِ مراجعه‌کننده به بخش اورژانس بیمارستان‌ فارابی مشهد در سال 1393 تشکیل دادند.60 بیمار به روش مبتنی بر هدف انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه مداخله، با استفاده از مقیاس تریاژ قلبی توسط پژوهشگر و در گروه کنترل، به شیوه معمول نمایه وخامت اورژانس توسط پرستار بخش تریاژ شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از شاخص‌های توصیفی و آزمون‌های کای‌دو و من‌ویتنی تحت نرم‌افزار آماری 21 SPSS انجام شد. یافته‌ها: زمان شروع بستری 6 ساعته (0/001> P)، زمان اولین ویزیت پزشک متخصص (0/001 > P) و زمان گرفتن اولین نوار قلب (0/001 > P) در گروه مداخله کوتاهتر از گروه کنترل بود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد تریاژ خاص بیماران قلبی می‌تواند مدت زمان بررسی و رسیدگی به بیمار قلبی را کاهش دهد. لذا استفاده از این روش جهت رسیدگی و  ارایه مراقبت زود هنگام به بیماران قلبی توصیه می‌شود.